زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

ملاقات امام حسین با ام سلمه





امام حسین(علیه‌السلام) قبل از حرکت به سوی عراق با ام‌سلمه ملاقات کرد و محل شهادت خویش را به او نشان داد و سپس مشتی خاک به ام‌سلمه داد و فرمود هر وقت این خاک خون آلود شد من به شهادت رسیدم و اینگونه ام سلمه از شهادت امام حسین با خبر شد.


۱ - ام‌سلمه و شهادت امام حسین



طبق روایتی، هنگامی که امام حسین(علیه‌السّلام) عازم عراق بود، ‌ام سلمه به او گفت: به عراق نرو؛ من از رسول خدا شنیدم که می‌فرمود: فرزندم حسین در عراق کشته میشود. ‌ام سلمه افزود: نزد من خاکی است که پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) آن را درون شیشه‌ای به من داده است. امام حسین (علیه‌السّلام) فرمود: سوگند به خدا، من کشته خواهم شد. اگر به عراق هم نروم، مرا خواهند کشت. سپس فرمود: اگر خواستی قبر خود و محل کشته شدن اصحابم را به تو نشان می‌دهم. آن گاه دست خود را به صورت‌ ام سلمه کشید. خداوند شعاع دید چشم او را گستراند و او همه اینها را دید. امام، خاکی از آنجا گرفت و در شیشه‌ای دیگر به او سپرد و فرمود: هر وقت این خاک آغشته به خون شد، بدان که من کشته شده‌ام. بعدازظهر عاشورا وقتی‌ ام سلمه به دو مشت خاکی که پیامبر و امام حسین(علیه‌السّلام) به او داده بودند نگریست، مشاهده کرد که آغشته به خون شده‌اند. آنگاه فریاد برآورد.

۲ - سپردن وصیت نامه به ام‌سلمه



فضیل بن یسار از امام باقر(علیه‌السّلام) نقل کرده است: (عن الفضیل بن یسار قال: قال لی ابوجعفر: لما توجه الحسین علیه‌السّلام الی العراق دفع الی‌ام سلمة زوج النبی صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم الوصیة والکتب و غیر ذلک وقال لها: «اذاتاک اکبر ولدی فادفعی الیه ما(قد) دفعت الیک» فلما قتل الحسین علیه‌السّلام آتی علی بن الحسین علیه‌السّلام ‌ام سلمة فدفعت الیه کل شیء اعطاها الحسین ظاهر روایت نشان می‌دهد که امام سجاد(علیه‌السّلام) از علی اکبر شهید بزرگ تر بوده است. در غیر این صورت، شاید مقصود، اکبر فرزندان موجود پس از شهادت امام بوده است.) چون امام حسین(علیه‌السّلام) آهنگ عراق کرد، وصیت نامه، کتاب‌های امامت و چیزهای دیگر را به‌ ام سلمه همسر پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) سپرد و فرمود: «هرگاه بزرگترین فرزندم نزد تو آمد، آنچه به تو داده‌ام، به او بسپار». پس از شهادت امام حسین(علیه‌السّلام)، علی بن الحسین علیه‌السّلام نزد‌ ام سلمه آمد و او هرچه را که امام حسین(علیه‌السّلام) به او داده بود، به وی سپرد. ابوبکر حضرمی نیز از امام صادق(علیه‌السّلام) نقل می‌کند که فرمود:ابی بکر الحضرمی عن ابی عبدالله علیه‌السّلام قال: ان الحسین صلوات الله علیه لما صار الی العراق استودع‌ام سلمة رضی الله عنها الکتب والوصیة، فلما رجع علی بن الحسین دفعتها الیه؛ امام حسین که صلوات خدا بر او باد، وقتی خواست به سوی عراق حرکت کند، کتاب‌های امامت و وصیت نامه را به‌ ام سلمه سپرد. بعد از شهادت امام حسین، وقتی امام علی بن الحسین به او مراجعه کرد، آنها را به ایشان تحویل داد.

۳ - پانویس


 
۱. راوندی، قطب الدین، الخرائج و الجرائح، ج۱، ص۲۵۳ ۲۵۴.    
۲. مجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۵، ص۸۹، ح۲۷.    
۳. شیخ طوسی، محمد بن حسن، کتاب الغیبه، ص۱۹۵-۱۹۶، ح۱۵۹.    
۴. کلینی، محمد بن یعقوب، الاصول من الکافی، ج۱، ص۳۰۴.    


۴ - منبع


پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۱، ص۴۶۷_۴۶۸.






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.